"Er zijn mensen die zich proberen te amuseren. Er zijn mensen die elkaar stampen geven. Soms per ongeluk, soms expres. Er zijn mensen die denken: het gaat steeds beter en beter. Er zijn mensen die zeggen dat de liefde nooit ophoudt. Er zijn mensen die voor iets vechten. Of niet. Er zijn mensen die 's ochtends weer naar huis gaan. Of niet." (Carl von Winckelmann)

De Oostenrijks-Hongaarse auteur Ödön von Horváth (1901-1938) schreef Kasimir en Karoline in 1932. Regisseur Carl von Winckelmann stelt mensen in dit stuk centraal. Zij hebben het niet slecht met elkaar voor, maar zijn zo gericht op hun eigen angsten, dromen en verlangens dat ze niet zien dat ze de persoon naast hen klappen verkopen.

In Kasimir en Karoline komen de twee “sporen” van fABULEUS samen: een jongprofessioneel die met jongeren een voorstelling maakt. Bovendien heeft die jongprofessioneel zelf in een jongerenvoorstelling van fABULEUS meegespeeld waardoor de cirkel rond is. De man om wie het draait, is Carl von Winckelmann, die met deze productie zijn professioneel regiedebuut maakt. Eerder speelde hij bij fABULEUS in Forza (2006) van Benjamin Van Tourhout. Hij studeerde regie aan het Brusselse RITS en beeldende kunst aan het Gentse KASK.

Carl von Winckelmann is niet gefascineerd door grote drama’s, maar door wat er zich afspeelt in de dagelijkse omgang tussen mensen. Vandaar zijn keuze voor Kasimir en Karoline (1932) van de Oostenrijks-Hongaarse schrijver Ödön von Horváth, een stuk dat in 2009 toevallig ook door Johan Simons bij NTGent geënsceneerd werd. Kasimir en Karoline volgt een negental personages op de Oktoberkermis in München: zij hebben het niet slecht met elkaar voor, maar zijn zo gericht op hun eigen angsten, dromen en verlangens dat ze niet zien dat ze de persoon naast hen klappen verkopen.

Opzet van Carl von Winckelmann was om met Kasimir en Karoline een spelersvoorstelling te maken die alle personages als vrij evenwaardig benaderde. Met dat doel werd enkele keren in de oorspronkelijke tekst geknipt. Om de universaliteit van de personages centraal te stellen, los van de historische context waarin ze figureren, verdwenen ook concrete referenties aan het Duitsland van de jaren 1930 zoveel mogelijk uit de tekst. Voor de opvallende vormgeving tekent fABULEUSgetrouwe Jozef Wouters, die de hele scenografie vanuit de kostuums dacht. Die werden fel gekleurd met gulal: een poeder waarmee in India tijdens het Holi Festival de lente op uitbundige wijze onthaald wordt.

De cast van Kasimir en Karoline bestaat uit acht spelers tussen 16 en 25 jaar, van wie er slechts twee eerder bij fABULEUS te zien waren. Von Winckelmann loodst hen met brio door deze slechts schijnbaar eenvoudige tekst. De dynamiek die er tussen hem en de jonge spelers ontstaat, werpt een frisse blik op een stuk dat meestal door volwassen acteurs wordt vertolkt.

Carl von Winckelmann schrijft zich op deze manier in in een typische fABULEUStraditie, waarvoor onder meer Yvonne, prinses van Bourgondië (2002) van artistiek leider Dirk De Lathauwer symbool staat. Dit ontging ook de pers niet. Zo schreef Els Van Steenberghe in Knack van 7 maart 2010 “Deze productie is fABULEUS op zijn best: veel jong talent gebundeld tot een kleurrijke creatie die via de jeugdigheid de liefde en het leven bezingt. Met dank aan een geniale vormgever en een bevlogen regisseur die met deze creatie aantonen veelbelovende theatermakers te zijn.”